راستینراستین، تا این لحظه: 12 سال و 1 ماه و 15 روز سن داره

راستین جون :گل باغ زندگی

چند شعر

1392/9/28 17:17
نویسنده : مامان رها
417 بازدید
اشتراک گذاری

       خورشید خانم          

    از پشت کوه دوبارهخواب

                        خورشید خانم در اومداز خود راضی

      با کفش های طلا وچشمک

                            پیرهنی از زر اومدبغل

      آهسته تو آسمونماچ

                         چرخی زد و هی خندیدخنده

     ستاره ها رو آرومچشمک

                        از توی آسمون چیدتشویق

    با دستای قشنگشماچ

                       ابرارو جا به جا کردمژه

    از اون بالا با شادیلبخند

                          به آدما نیگا کردمژه

    دامنشو تکون دادزبان

                    رو خونه ها نور پاشیدبغل

   آدم ها خوشحال شدنلبخند

                    خورشید با اون ها خندیدخنده

 

 برف

ني ني توي حياطه

چشمش به آسمونه                     

منتظره برف بياد                            

از ابر، دونه دونه

....

به ابر ميگه: «چرا کم

برف ميآري واسه مون

زمستونه! لم نده

بيکار توي آسمون                                 

...

بر فهاي ديروز تو

هي چيکه چيکه آب شد

اون آدم برفي اي که

ساخته بودم خراب شد

...

برف هاي سردتر بريز

توي حياط خونه

برفي که زود آب نشه

يکي دو روز بمونه! »

ناصر کشاورز

پا به پای کودکی هایم بیا

کفش هایت را به پا کن تا به تا

قاه قاه خنده ات را ساز کن

باز هم با خنده ات اعجاز کن

پا بکوب و لج کن و راضی نشو

با کسی جز عشق همبازی نشو

بچه های کوچه را هم کن خبر

عاقلی را یک شب از یادت ببر

خاله بازی کن به رسم کودکی

با همان چادر نماز پولکی

طعم چای و قوری گلدارمان

لحظه های ناب بی تکرارمان

مادری از جنس باران داشتیم

در کنارش خواب آسان داشتیم

یا پدر اسطوره دنیای ما

قهرمان باور زیبای ما

قصه های هر شب مادربزرگ

ماجرای بزبز قندی و گرگ

غصه هرگز فرصت جولان نداشت

خنده های کودکی پایان نداشت

هر کسی رنگ خودش بی شیله بود

ثروت هر بچه قدری تیله بود

ای شریک نان و گردو و پنیر !

همکلاسی ! باز دستم را بگیر

مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست

آن دل نازت برایم تنگ نیست ؟

حال ما را از کسی پرسیده ای ؟

مثل ما بال و پرت را چیده ای ؟

حسرت پرواز داری در قفس؟

می کشی مشکل در این دنیا نفس؟

سادگی هایت برایت تنگ نیست ؟

رنگ بی رنگیت اسیر رنگ نیست ؟

رنگ دنیایت هنوزم آبی است ؟

آسمان باورت مهتابی است ؟

هرکجایی شعر باران را بخوان

ساده باش و باز هم کودک بمان

باز باران با ترانه ، گریه کن !

کودکی تو ، کودکانه گریه کن!

ای رفیق روز های گرم و سرد

سادگی هایم به سویم باز گرد!
 

ادامه داره 

 

         

دونه رو بکار                     تو دل زمین

خوشه به خوشه             گندمو بچین

گندمو آرد کن                   توی آسیاب

آرد و خمیر کن                  به کمک آب

خمیر و بگیر                     چونه به چونه

چونه رو واکن                   دونه به دونه

آتش و تنور                      تاپ تاپ خمیر

نون داغ داغ                     بخور با پنیر

مصطفی رحماندوست

                   

 

            حیوونای رنگارنگ

 

حیوونا خیلی هستن

وحشی واهلی هستن

 

گاو، بچه اش گوساله

بز، بچه اش بزغاله

 

گوسفند و میش و بره

می چرند توی دره

 

اسب و شتر تو صحرا

بار می برند به هرجا

 

روباه وشیر و پلنگ

حیوونای رنگارنگ

 

تو دشت وکوه و بیشه

پیدا می شه همیشه

 

لالایی ماه و مهتابه 
لالایی مونس خوابه
لالایی قصه ی گل هاس 
پر از آفتاب پر از آبه
لالایی رسم و آیینه 
لالایی شعر شیرینه
روون و صاف و ساده 
زلال مثل آیینه
لالایی گرمی خونه 
لالایی قوت جونه
لالایی میگه:یک شب هم 
کسی تنها نمی مونه
لالایی آسمون داره 
گل و رنگین کمون داره
توی چشمون درویشش 
نگاهی مهربون داره
لالایی های ما ماهه 
بدون ناله و آهه
بخون لالایی و خوش باش 
که عمر غصه کوتاهه

 

 

چاقاله بادوم و باباش

 

رفتند به یک مغازه

 

با همدیگه خریدند

 

ماهی خوب و تازه

 

چاقاله گرفت به دستش

 

پاکت ماهیارو

 

بعد هم بدو بدو کرد

 

تنها گذاشت بابا رو

 

دلش می‏خواست با ماهی

 

زود برسه به خونه

 

ولی رسید از آن دور

 

یه گربه دیوونه

 

گربه هه ماهیا رو

 

دزدید و زود فرار کرد

 

پرید و رفت رو دیوار

 

ماهیا رو ناهار کرد

 

اول ماهی رو پاک کرد

 

با پنجه و ناخوناش

 

بعد هم نشست و اونو

 

قورت داد با استخوناش

 

شعرهای شیرین برای بچه‏ها

 

 

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (0)